سیره و سلوک امام علی (ع) در برخورد با مخالفان
زهرا خلفی، مدرّس زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دزفول
چکیده :
علی (ع) ترازوی عدل الهی بر زمین است که برای او انتقام گرفتن از ظالم سخت تر و سنگین تر از ستم کاری به مظلوم می باشد. او هرگز نسبت به مخالفان خود ستم نکرد و تا آنان را در انجام بیدادگریها، تبعیض ها و کژرویها مصرّ و مصمّم ندید، به مبارزه با آنان برنخاست. در طول عمر ارزشمند خود هرگز دست به شمشیر نبرد و در مقابله با مخالفان گامی پیش ننهاد، جز آنکه به مراتب آنان را به راه خیر و صلاح فرا خواند. هرگز بغض و کینه عاملی برای پیکار او با دشمن نبود بلکه با گشودن راه هدایت درهای عذر را بر او می بست و حجّت را بر او تمام می کرد و آنگاه ناگزیر به میدان جنگ روی می آورد. در وفای به عهدی که با دشمن می بست تا پای جان می ایستاد و بر سر پیمان خود بود زیرا وفا به عهد را از واجبات الهی می دانست و در هیچ مبارزه ای خدعه و نیرنگ به کار نبرد و با تزویر و نارو به کاری دست نزد. اصلاح دشمنان و رستگاری از گمراهی را برای آنان از خدا درخواست می نمود. آرزومند آن بود که آنان از جهالت و حق ستیزی پشیمان شده و به حق گرایی رو نمایند. علی (ع) با تیزبینی تمام از توطئه های دشمن آگاه بود و فریب کاریهای آنان را برملا می ساخت و از کشف حقیقت ابایی نداشت و پیروان خود را از زودباوری و ساده لوحی در برابر دسیسه های دشمن برحذر می داشت.
کلید واژه ها : علی (ع)، سیره، دشمن، مبارزه، معاویه، طلحه، زبیر، عایشه، جنگ، خوارج، جمل، حق، صفّین
:: موضوعات مرتبط:
مقالات ،
سیره و سلوک امام علی (ع) در برخورد با مخالفان،
،
:: برچسبها:
سیره و سلوک امام علی (ع) در برخورد با مخالفان,